Het recht op revolutie is afgeleid van de grondwettelijke teksten van de 18e eeuw, die na de doorbraak van de Amerikaanse en Franse revolutie aan de oppervlakte kwamen. Als gevolg daarvan had het recht op revolutie al snel betrekking op het algemene constitutionalisme en de theorie van de mensenrechten. Na de Tweede Wereldoorlog erkende het internationaal recht, naast het constitutioneel recht, direct en indirect het recht op revolutie onder het prisma van het VN-Handvest, de Conventies van Genève van 1949, de Jus Cogens-theorie, de algemene rechtsprincipes, het internationaal gewoonterecht en het recht op zelfbeschikking. Hoewel ongehoorzaamheid en verzet vooral illegale handelingen zijn, is een revolutie een wettige daad die zelfs het fundamentele handvest van een staat, zoals een grondwet, kan veranderen. Revolutie is een politiek recht, dat typisch behoort tot de eerste generatie mensenrechten en dat alleen collectief wordt uitgeoefend.Kunstmatige intelligentie werd gebruikt om dit boek te vertalen.